Nieuwsbrief 8
‘Het is en blijft elke keer indrukwekkend’
Afgelopen Kerst en Oud & Nieuw zijn Stephanie, Annemieke, Renate en Robert in India geweest.
We hebben met dit bezoek weer veel kunnen betekenen voor de 22 kinderen die aanwezig waren. De kinderen die nog een familielid hebben brengen de kerstdagen door met hun opa/tante of zelfs ouders. Het moeilijke is dat meisjes worden ondergebracht bij de nonnen omdat ouders maar voor een beperkt aantal kinderen kunnen zorgen. En dan gaan de jongetjes binnen het gezin toch voor... Zo hebben we gezien dat één van de meiden naar de ingang werd geroepen. Daar zat ze samen met haar ouders en broertje een tijdje te kletsen. Na een poosje gingen die weer naar huis en bleef zij achter in het kindertehuis. Hoe onbegrijpelijk dit ook is voor ons, we hebben met de overgebleven kinderen een geweldige tijd gehad!
Op 1e Kerstdag hebben we alle kinderen een T-shirt en een jeans gegeven. Ze waren door het dolle heen, want een jeans hadden ze nog nooit gehad.
Er is veel gespeeld, gekletst en we hebben een middag samen gekleurd. Groot onderhoud aan de auto stond op de planning en nieuwe schoolspullen (denk daarbij aan schriften, pennen, inkt en boeken) zijn gekocht. Verder een nieuwe nachtlamp, kabels die versleten waren voor de televisie en nieuwe deksels voor de watertanks. Verder was nodig een grote voorraad medicijnen en zijn alle toilet- benodigdheden in veelvoud aangevuld. Ook zijn we met alle kinderen naar het park in Jhansi geweest. Daar hebben ze volop kunnen spelen, voetballen en kletsen met elkaar. Een tas vol zakjes chips en chocolade maakten deze dag compleet. Wederom een onvergetelijke reis die we hopelijk nog vele keren zullen maken.
‘Later word ik dokter’
Leema Rose woont vanaf haar geboorte in het kindertehuis. Voor de eerste keer maakte ik (Stephanie) kennis met Leema Rose toen ik 16 jaar was en voor de eerste keer een bezoek bracht aan het kindertehuis. Leema Rose was toen 1,5 jaar. Ze was nieuwsgierig en ze trok de volle aandacht in de groep. Ze was één van de laatste kinderen die naar het buitenland geadopteerd mocht worden. Dit keer naar België. Maar op het allerlaatste moment ging dat niet door. Elke keer als ik Leema Rose zie denk ik dat ze ook in een welvarend leven had kunnen leven zoals ik. Leema Rose heeft sinds vorig jaar een belangrijke taak in de groep. Ze is de leidster van alle kinderen. Alle ‘grote’ kinderen hebben een eigen taak. Ze zorgen sowieso voor een jonger kind in de groep. Leema Rose moet voor orde in de groep zorgen. Ze is heel streng, maar moet dat ook. Ze neemt haar taak erg serieus. Op een middag heeft ze even vrij en vraagt of ze mag kletsen met mij. Met een rustige blik in haar ogen vertelt ze over haar zware leven. Ze studeert op hoog niveau. Ze weet dat wanneer ze goed studeert ze veel kansen zal krijgen in haar leven. Ze wil graag dokter worden.
Leema Rose staat iedere dag om 05.00 uur op en wekt alle kinderen. Ze zorgt dat iedereen eet en met het juiste schooluniform en boekentas naar school gaat. Samen met een non neemt ze de groep wandelend mee naar school. Op school heeft ze rust vertelt ze: “Daar hoef ik niet te zorgen, maar kan ik me focussen op mijn leerstof. Uit school verzamel ik alle kinderen op dezelfde plek en lopen we terug naar het kindertehuis. Dag in dag uit. Uit school wordt er gegeten en dan slaapt iedereen van 13.00u-16.00u. Van 16.00u tot 18.00u wordt er gestudeerd. Na de studie roep ik iedereen bij elkaar en wordt er een half uur gebeden. Ik vertel verhalen uit de bijbel. Om 19.00 uur eten we allemaal. Ik zorg de hele dag voor kleine Ashi, die nu twee jaar is en nog veel verzorging en hulp nodig heeft. Ashi ziet mij als een moeder. Het is mijn laatste jaar hier. Ik zie er erg tegen op om deze zomer het kindertehuis voor een lange tijd te moeten verlaten omdat ik op een andere plek ga studeren”. Leema Rose zal dan een keer per jaar terug gaan naar het kindertehuis. Met tranen in haar ogen ziet ze nu al op tegen het afscheid maar ze weet dat het voor haar toekomst is. Didi zegt ze:” Later word ik dokter, geloof me, zodat ik ook andere mensen kan gaan helpen”.
Kerstmarkt
Alle eerstejaars leerlingen van het Hooghuis Lyceum hadden, net als vorig jaar, een kerstmarkt georganiseerd. We waren erg vereerd dat Didi Foundation weer mocht komen op 20 december. Een drukte van jewelste van kinderen, ouders, opa’s & oma’s. Kortom, een hele geslaagde dag waar Didi Foundation met trots op terug kijkt. Lieve leerlingen en leraren. Jullie hebben er voor gezorgd dat al het lesmateriaal voor 2013 weer aangevuld is. Allemaal heel erg bedankt!!!
Nieuwe website
We hebben een nieuwe website en tevens een webshop met spulletjes uit India, die wij zelf hebben aangeschaft. Kijk eens op www.didifoundation.com en ga naar het kopje webshop. Je kunt ze bestellen door een mailtje te sturen. Wat dacht je van een mooie olifantenslinger of de kleurrijke bangels? En helemaal nieuw zijn de ansichtkaarten die de kinderen zelf hebben getekend. Nieuwsgierig? Neem snel een kijkje op de site!
